Σελίδες

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΑΠΟΛΛΩΝ

 
 
Ο Θεός του Φωτός, της Αρμονίας και της Μουσικής.

Ανήκει στην δεύτερη γενιά των Ολυμπίων, γιός του Διός και της Λητούς και αδελφός της Αρτέμιδος.

      Η μητέρα του, τον έφερε στον κόσμο σε ένα πλεούμενο και άγονο νησί, την Ορτυγία ή και Αστερία. Την ώρα του τοκετού, η Λητώ γονάτισε  στην ρίζα μιας φοινικιάς και έφερε στον κόσμο πρώτα την Άρτεμη και ύστερα με την βοήθειά της, τον Απόλλωνα.

      Την ώρα που γεννήθηκε ο Θεός, ιεροί κύκνοι άρχισαν να πετούν πάνω από το νησί, κάνοντας τον γύρο επτά φορές - γιατί ήταν η έβδομη μέρα του μήνα. Ο Δίας πρόσφερε αμέσως δώρα στο γιο του. 

      Του χάρισε μία χρυσή μίτρα, μία λύρα και ένα άρμα ζεμένο με κύκνους. Κατόπιν του παρείγγειλε να πάει στους Δελφούς. Οι κύκνοι όμως οδήγησαν τον Απόλλωνα, πρώτα στην χώρα τους, στις όχθες του Ωκεανού, πέρα από τη χώρα του Βορείου Ανέμου, στους Υπερβόρειους, οι οποίοι ζούσαν κάτω από έναν ουρανό πάντα καθαρό και οι οποίοι καθιέρωσαν για τον Απόλλωνα τη λατρεία, που γιόρταζαν χωρίς διακοπή. Εκεί ο Θεός έμεινε ένα χρόνο και δεχόταν τις τιμές των Υπερβορείων. Ύστερα γύρισε πίσω στην Ελλάδα και το κατακαλόκαιρο έφθασε στους Δελφούς μέσα σε γιορτές και τραγούδια.  Ακόμα και η φύση γιόρταζε για χάρη του, τζιτζίκια και αηδόνια τραγουδούσαν, για να τον τιμήσουν, οι πηγές ήταν πιο καθαρές. Κάθε χρόνο στους Δελφούς γιόρταζαν σ'αυτόν τον περίγυρο τον ερχομό του Θεού με εκατόμβες.

      Στους Δελφούς ο Απόλλωνας σκότωσε με τα βέλη του έναν δράκοντα, που άλλοτε ονομαζόταν Πύθωνας και άλλοτε Δελφύνη. Στον δράκοντα αυτόν, είχε ανατεθεί να προστατεύει ένα παλιό μαντείο της Θέμιδος. Εκείνος όμως επιδιδόταν σε κάθε είδους καταστροφές στον τόπο, θόλωνε τις πηγές και τα ρυάκια, άρπαζε τα κοπάδια και τους χωρικούς, ρήμαζε την εύφορη κοιλάδα της Κρίσας και τρόμαζε τις Νύμφες. Αυτό το τέρας είχε βγει μέσα από την γη. Ο Απόλλωνας απάλλαξε τον τόπο από το θεριό, αλλά για να θυμούνται το κατόρθωμά του, ίδρυσε για να τιμήσει, ταφικούς αγώνες που πήραν το όνομα Πυθικοί Αγώνες και γιορτάζονταν στους Δελφούς. 

      Έπειτα κατέλαβε το μαντείο της Θέμιδος και αφιέρωσε στο Ιερό έναν τρίποδα. Ο τρίποδας είναι ένα από τα σύμβολα του Απόλλωνα και η Πυθία, δίνει τους χρησμούς της καθισμένη σε έναν τρίποδα. 

Τα έργα και τα σύμβολα του Απόλλωνα είναι πολυάριθμα. Η μελέτη τους ανήκει περισότερο στην ιστορία των θρησκειών παρά στην μυθολογία.

από το λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας, Pierre Grimal, University Studio Press

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΑΙΘΗΡ - Ιπποκράτης Δάκογλου


     Διάλεξη για τις τελευταίες Πυθαγόρειες Αστρονομικές - Μαθηματικές αποδείξεις του Κου Ιπποκράτη Δάκογλου στην αίθουσα πολιτιστικού κέντρου Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης στην Αθήνα.
Με θέμα ''Ο ΑΙΘΗΡ ΩΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΥΛΙΚΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ''. 

Προλογίζει ο Παύλος Πισσάνος.

Επίλογος από τον επίκουρο καθηγητή Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών Κον Φίλιππο Παπαηλία.

ΔΕΥΤΕΡΑ 4/5/2009







Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Δελφικά Παραγγέλματα

     Στον πρόναο του Ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς, ανεγράφοντο τα δύο περίφημα Δελφικά παραγγέλματα, ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ, εκατέρωθεν του ιερού γράμματος Ε.
Τα Δελφικά αυτά παραγγέλματα, μαζί με άλλα 145 ακόμη, 147 συνολικά ήταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, ωφελήματα ανθρώποις ες βίον.

     Τα παραγγέλματα αυτά ήταν λιτά αποφθέγματα 2 έως 5 λέξεων αλλά μεστά σοφίας, και τα περισσότερα ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας (Θαλής ο Μιλήσιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Βίας ο Πρηνεύς, Σόλων ο Αθηναίος, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Χίλων ο Λακεδαιμόνιος) και ήσαν χαραγμένα στον πρόσθιο τοίχο του Πρόναου ή επί των παραστάδων της πύλης του μεγάλου ναού ή επί του υπέρθυρου ή επί των πολλών στηλών, που είχαν τοποθετηθεί στις πλευρές του ναού περιμετρικά.

Έπου θεώ (Ακολούθα τον θεό)

Νόμω πείθου ( Να πειθαρχείς στο Νόμο)

Θεούς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς)

Γονείς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου)

Ηττώ υπέρ δικαίου (Να καταβάλεσαι για το δίκαιο)

Γνώθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις)

Ακούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις)

Σαυτόν ίσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου)

Εστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου)

Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου)

Φίλους βοήθε (Να βοηθάς τους φίλους)

Θυμού κράτε (Να συγκρατείς το θυμό σου)

Όρκω μη χρω (Να μην ορκίζεσαι)

Φιλίαν αγάπα (Να αγαπάς τη φιλία)

Παιδείας αντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου)

Σοφίαν ζήτει (Να αναζητάς τη σοφία)

Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα)

Επαίνει αρετήν (Να επαινείς την αρετή)

Πράττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια)

Φίλοις ευνόει (Να ευνοείς τους φίλους)

Εχθρούς αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς)

Ευγένειαν άσκει (Να είσαι ευγενής)

Κακίας απέχου (Να απέχεις από την κακία)

Εύφημος ίσθι (Να έχεις καλή φήμη)

Άκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα)

Μηδέν άγαν (Να μην υπερβάλλεις)

Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο)

Ύβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη)

Ικέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες)

Υιούς παίδευε ( Να εκπαιδεύεις τους γιους σου)

Έχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις)

Δόλον φοβού (Να φοβάσαι το δόλο)

Ευλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους)

Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος)

Όσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια)

Γνους πράττε (Να πράττεις με επίγνωση)

Φόνου απέχου ( Να μη φονεύεις)

Σοφοίς χρω (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς)

Ήθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος)

Υφορώ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος)

Τέχνη χρω (Να ασκείς την Τέχνη)

Ευεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες)

Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα)

Ελπίδα αίνει ( Να δοξάζεις την ελπίδα)

Διαβολήν μίσει (Να μισείς τη διαβολή)

Δικαίως κτω. (Να αποκτάς δίκαια)

Αγαθούς τίμα ( Να τιμάς τους αγαθούς)

Αισχύνην σέβου ( Να σέβεσαι την εντροπή)

Ευτυχίαν εύχου (Να εύχεσαι ευτυχία)

Εργάσου κτητά (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης)

Έριν μίσει ( Να μισείς την έριδα)

Όνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό)

Γλώσσαν ίσχε (Να συγκρατείς τη γλώσσα σου)

Ύβριν αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη)

Κρίνε δίκαια (Να κρίνεις δίκαια)

Λέγε ειδώς (Να λες γνωρίζοντας)

Βίας μη έχου (Να μην έχεις βία)

Ομίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα)

Φιλοφρόνει πάσιν (Να είσαι φιλικός με όλους)

Γλώττης άρχε (Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου)

Σεαυτόν ευ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου)

Ευπροσήγορος γίνου ( Να είσαι ευπροσήγορος)

Αποκρίνου εν καιρώ ( Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό)

Πόνει μετά δικαίου (Να κοπιάζεις δίκαια)

Πράττε αμετανοήτως (Να πράττεις με σιγουριά)

Αμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς)

Οφθαλμού κράτει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου)

Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα)

Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία)

Ευγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων)

Ομόνοιαν δίωκε (Να επιδιώκεις την ομόνοια)

Άρρητα μη λέγε ( Να μην λες τα άρρητα)

Έχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες)

Γήρας προσδέχου ( Να αποδέχεσαι το γήρας)

Επί ρώμη μη καυχώ (Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)

Ευφημίαν άσκει (Να επιδιώκεις καλή φήμη)

Απέχθειαν φεύγε (Να αποφεύγεις την απέχθεια)

Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια)

Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία)

Μανθάνων μη κάμνε (Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις)

Ους τρέφεις αγάπα ( Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις)

Απόντι μη μάχου (Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών)

Πρεσβύτερον αιδού (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους)

Νεώτερον δίδασκε (Να διδάσκεις τους νεότερους)

Πλούτω απόστει (Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο)

Σεαυτόν αιδού (Να σέβεσαι τον εαυτό σου)

Μη άρχε υβρίζων (Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία)

Προγόνους στεφάνου ( Να στεφανώνεις τους προγόνους σου)

Θνήσκε υπέρ πατρίδος (Να πεθάνεις για την πατρίδα σου)

Επί νεκρώ μη γέλα ( Να μην περιγελάς τους νεκρούς)

Ατυχούντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή)

Τύχη μη πίστευε (Να μην πιστεύεις την τύχη)

Τελεύτα άλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη)